DURKHEİM , EMİLE [Emile [1858-1917]:
DURKHEİM , EMİLE [Emile [1858-1917]:
( Wörterbuch der Soziologie) :
Sosyolojinin kurucuları arasında yer alan E. Durkehim sosyolojist bir düşünce çerçevesiiinde kalarak, çok sebipli metodooji kuralını gelitirmiştir.E. Durkheim, önce sosyal olayın ne olduğunu açıklamış; sosyal olayı ferdin dışında bulunan zorlayıcı, dış etkenlerin etkisi altında ve kendini ferde hissettiren mahiyette bir baskı kudretine sahip olan düşünme, hissetme ve hareket etme şekillerinden ibaret olan vakı'alar düzeni olarak nitelendirmiştir. (Bkz.Sosyal Olayı)Sosyal olayları, araştırırken, müşahade ederken onları dıştan araştırma metodu ile tıpkı bir eşya gibi ele alarak inceler. Bunu yaparken de her çeşit peşin hükümlerden sistematik olarak sıyrılır.E. Durkheim sosyal olguları, bir taraftan sağlıklı bir yapıyı yani genel olan olguları diğer taraftan toplum içindeki patolojik olguları düşünerek açıklamaya çalışmış ve bu iki hal arasındaki mesafeyi incelemelerinde gözönüne almıştır. Toplumsal olgunun normal olup olmadığı, genellik vasfı taşıyıp taşımamasına göre değişir. Eğer genel ise normal, değilse patolojiktir. Patolojik olan da sapmadır.E. Durkheim, "Toplumsal İşbölümü" adlı eserinde, toplumu mekanik ve organik dayanışma açısından ikiye ayırmıştır. Mekanik dayanışmada fertler arasında duygu, düşünce ve davranış açısından bir benzerlik vardır. Toplumsal işbölümü geliştikçe mekanik dayanışmanın egemen olduğu toplum tipinde organik dayanışmanın yaygın olduğu farklılaşmış toplum tipine geçilmektedir.E. Durkheim, çok değişkenli analiz metodunu fiilen ilk defa tatbik etmiştir. Bu medodda önce tek bir bağımsız değişkeni ele almış ve bunun bağımlı değişken olan intihar üzerindeki etkilerini müşahadeye çalışmıştır. Daha sonra ise din, milliyet ve lisan gibi bir çok değişkeni birer birer önceki incelemeye ilâve ederek çok değişkenli analiz metodunu tatbik etmiştir. (Kurtkan, A., 1978)E. Durkheim,sosyal meseleler üzerinde duran düşünürlerekarşı bir yakınlık duymuştur. Ancak Marx'ın sosyal olaylara bakış açısından farlı bir yaklaşımı vardır.İlk temel eseri: "The Division of Labour in Society" (1893)' dür. Diğer eserleri ise; "The Rules of Sociological Method" (1895), "Suicide" (1897), "Elementary Forms of Religious Life" (1912) ve Marcel Mauss ile birlite yazdığı "Primitive Classification" (1903)'dır.Ölümünden sonra yayınlanan eserleri ise, "Moral Education" (1925), "Socialism and Saint Simon" 1928), "Proffessional Ethic and Civic Moral" (1950) 'dir.